Seçim sonrası partilerin performansı

7 Haziran'dan sonra geçen iki aylık süre, bize şu gerçeği bir kez daha gösterdi: Türkiye'de siyasetin sıkışmasına yol açan, kutuplaşmayı teşvik eden ve uzlaşmaya yanaşmayan iktidardaki AK Parti değil, muhalefetteki CHP, MHP ve HDP'dir. 
Bu partilerin sadece iktidar partisiyle değil, birbirleriyle ilişkileri de sorunlu... Genel siyaset adına üzüntü verici de olsa böyle bir siyasi partiler gerçeği var. Bunun bir nedeni, siyasetin kimlikler üzerinden şekillenmesiyse bir diğer nedeni de bu partilerin siyaset üretememeleri. Hiçbiri gerçek anlamda bir Türkiye partisi değil. Muhalefet partileri, bugüne kadar siyaset üretebilseydi ne 7 Haziran sonrası böyle olurdu, ne de Türkiye'deki temel sorunlar çözümsüz kalırdı. 
Böyle bir geçmişi olan muhalefet partilerinin birdenbire "uzlaşmacı" kesilmeleri de inandırıcı değil. Alın CHP'yi... Uzlaşmak için yola çıkan CHP aklı, başından beri iki şeyden vazgeçmedi. Cumhurbaşkanına yönelik saldırılardan ve hükümetin 13 yıllık icraatını felaket diye nitelemekten... Böyle negatif bir yaklaşımdan elbette bir koalisyon hükümeti çıkamazdı. 
Eğer CHP'nin önceliği Türkiye ve uzlaşma olsaydı bu iki konuyu moda deyimle "buzdolabına koyar" işe "yeni bir siyaset diliyle" başlar ve anlaşılan konularda süreli reform hükümetiyle koalisyonun kurulmasını sağlardı.