Dağlıca ve pusu siyaseti

PKK, halk savaşına destek bulamayınca çareyi 90'larda alıştığı katliamcı terör yöntemlerine başvurmakta buldu. Dağlıca'daki askeri birliğe kurulan bombalı pusu, tam da bu sıkışmanın ve çılgınlığın bir sonucu. Bu saldırı, milyonların yüreğini yaktı ama aynı zamanda şiddete karşı da güçlü tepki verilmesi gerektiğini ortaya koydu.
Tabii bu kirli çatışmadan medet umanlar da var. Başını da medya ve siyaset çekiyor. Önceki gece Cumhurbaşkanı Erdoğan'ın açıklamalarını çarpıtan Hürriyet'in yaklaşımı ibretlikti. Ertuğrul Özkök'ün nasıl kötü tohumlar ektiğini, Hürriyet'in gazetecilikle ideolojik saplantıyı nasıl birbirine karıştırdığını bir kez daha gördük. Gazeteciliği bu kadar alçaltan başka bir örnek herhalde medya tarihinde pek olmadı.
Bu yaklaşımın siyasi uzantısını ise HDP Eşbaşkanı Selahattin Demirtaş'ın açıklamalarında gördük. Kandil karşısında siyasi irade koyamayan Demirtaş, yayınladığı tweette Dağlıca'daki katliamı cesurca kınayamadı bile. Korkuyla Dağlıca'da katledilen askerlerin yanına Cizreli çocukları da ekleyerek asıl katliamı yapan PKK'yi gizledi. Ve sıkılmadan "Dağlıca'da yitirdiğimiz kardeşlerimiz"den söz etti.
Peki, kardeşlerini kim katletti? Adı yok. Bırakın tavır koymayı, "Kardeşlerinin" katillerinin adını bile söyleyemeyen bir siyasetçi mi bu topraklara "barış" getirecek? PKK'nın yeniden terörü devreye sokması, HDP'nin de bu şiddeti görmezden gelmesi artık toplum tarafından sorgulanıyor.