Hayat bize güzeldi…
“Eşim de ben de birbirimiz kavuşmuş muradımıza ermiş, şükür yuvamızı kurmuştuk…” Her akşamüstü mahallenin kuru yemişçisine uğrar çocuklara oradan biraz fındık...
“Eşim de ben de birbirimiz kavuşmuş muradımıza ermiş, şükür yuvamızı kurmuştuk…”
Her akşamüstü mahallenin kuru yemişçisine uğrar çocuklara oradan biraz fındık fıstık leblebi almaya çalışırdım. Ama onlar ille de gofret, çikolata filan isterlerdi. Bir akşam yine böyle hangisini alacağıma karar veremeyip kendi kendime mırıldanmışım:
-Ya bu çocuklar da bir acayip oldular. Alsan bir türlü almasan bir türlü, ömür törpüsü bunlar…
Hemen arkamdan bir el dokundu...
“Oğlum ben dua bilmem!”
16 Mayıs 2024 | 15 Okunma
Köfte kokusuna bir kamyon kereste!
15 Mayıs 2024 | 100 Okunma
Misafir hiç bekletilir mi?
14 Mayıs 2024 | 256 Okunma
Tatvan’da misafirperverlik
13 Mayıs 2024 | 13 Okunma
Günümüzde yaşanmış hatıralar
25 Mart 2024 | 100 Okunma
TÜM YAZILARI
