Bak güzel kardeşim

"Ne zor ülkeye düştük" diye hayıflananlar, kapağı Avrupa'ya atmayı düşleyenler, halkına baktığında içi aşağılama ve nefret hisleriyle dolanlar azcık kenara çekilsin. Memleket sevdalılarıyla konuşmamız lazım zira.
Son on yılın verilerini, devletimizin kuruluşundan bu yana geçen zamanın toplam verileriyle kıyasladığımızda bile, ülkemizin kalkınma, sanayi ve ticaret alanlarında atak yaptığını, altyapı çalışmalarının 80 yılın bile üzerinde bir performans sergilediğini ve ortalama hayat standardının kimisi için iki kimisi için 10 katına yükseldiğini, orta sınıfın tarihimizde olmadığı kadar genişlediğini görüyoruz. Ancak bu gelişmelere mukabil, güçlenen Türkiye millî savunma ve enerji başta olmak üzere daha önce bağımlı kılındığı alanlarda da güçlenmek istedi. İp burada kopmaya başladı. Dış politikada etki alanımızın ve nüfuzumuzun artması da elbette pek mutlu edici bulunmadı.
Anıtkabir'de göndere çekilen bayrağımızın ipini üretmekten sevindiğimiz yıllardan bugüne on yılda geldik. Artık millî piyade tüfeğimizi, tankımızı üretiyoruz. ABD Senatosu'nun bize vermeyi reddettiği silahlı İHA'ları kendimiz yapıyoruz. Peki, bu yolu kendimiz mi seçtik? Hem evet, hem hayır.