Bize ne oldu böyle?

Beynim zonkluyor, birkaç gündür cevabını veremediğim “Bize ne oldu böyle” sorusu kafamı çatlatıyor. Muhasebe yapıyorum, aza koyuyorum dolmuyor, çoğa koyuyorum almıyor. Yine birkaç gündür, Necip Fazıl’ın umut ve umutsuzluğun iç içe geçtiği “Muhasebe” şiirinin “Fikrin ne fahişesi oldum, ne zamparası! Bir vicdanın, bilemem, kaçtır hava parası?” mısraları dilimden düşmüyor.   Tekrar, tekrar soruyorum kendime. . .   “Bize ne oldu böyle” diye. . . Hangi ara vicdanımızı, sağduyumuzu, merhametimizi, hakkaniyet duygumuzu yitirdik.