Savaş edebiyatı

Elbette öyle; 15 Temmuz'un unutulmaması ve unutturulmaması lâzım. 15 Temmuz 2016 darbe teşebbüsünden, o şerli geceden bir hayrlı şafak doğdu. 15 Temmuz, bir buçuk asır boyunca aşağılık kompleksi aşılanmaya çalışılmış, yiğitlik genleri değiştirilmeye uğraşılmış, mazisiyle irtibatı kesilmek istenmiş bir milletin, derin bir uykudan uyanması, toparlanıp kendine gelmesi ve yerinden yekinip emsali olmayan bir hainliği mağlup etmesinin adıdır.
15 Temmuz, bir milletin kanıyla, canıyla yazdığı bir destanın adıdır.
Soysuz bir işgal kalkışmasını geri püskürtmedir.
Haçı hüsrana uğratan bir Murad-ı Hüdâvendigâr şecaatidir.
Korku nedir bilmeyen bir Yavuz cesaretidir.
15 Temmuz, kalblerin aynı elle ayarlanmış saatler gibi bir ânda ve hep birlikte aynı heyecan ve hislerle atmasıdır. O gecenin unutulması, unutturulması, çatal yürekli şehitlere, gazilere, yiğit bacılara, aslan oğullara, evlâdını verip vatanını tutan analara-babalara nankörlük olur.
15 Temmuz gecesinin aşkı bugün de yüreklerinde savrulan memleket sevdalıları, alınlara aydınlık mayalayan ay-yıldızlı bayrağın meftunları, Ezanı Muhammedi âşıkları, yeniden Büyük Türkiye hasretlileri, uyanıkken dahi 2071 Cihan Devleti Türkiye'sini düşleyen yiğit alperenlerimiz, Misakı Millî için kasem etmiş, ahdetmiş, dedeleri denli çakmak çakmak gözlerle ufukları tarayarak 15 Temmuz'u unutmayacak ve unutturmayacağız derler.