Tamam yine bağır kardeşim ama ne istediğini de bir anlasak?

27 Mayıs darbesinin yıldönümüne denk getirildiğini düşündüğüm 2013'teki Gezi olaylarının dördüncü yılı.
Olayların fitili sosyal medyada ateşlendiği için dün oraya bir bakayım dedim. En çok konuşulanlar (TT) listesindeydi Gezi.
Eylemlerin arka planına dair eleştirel paylaşımlar yapanların tezlerini çok iyi bildiğim için hâlâ o günlerin ruhuyla yaşayanlara dikkat kesildim.
O gün olduğu gibi mevzuu kaşımaya çalışan, yeniden bir aksiyon peşindeki FETÖ'cü ya da PKK'lı trollerin gürültülerini geçersek Gezicilerde şu ruh hali hâkim:
"Hayatımızın en özgür günlerini yaşadık!"
Peki, siyasi bagajlarımızı ve önyargılarımızı kenara koyarak beraberce düşünelim.
Bu gençler, o günlerde ne yaptılar, yaşadılar da kendilerini hiç olmadıkları kadar ve bugünkünden özgür hissettiler?
Karşı olduğu bir icraatı protesto etmek için bir araya geldikleri, eylem yaptıkları için mi?
Ben de dahil memlekette 2911 sayılı Toplantı ve Gösteri Yürüyüşleri Kanunu'na muhalefetten yargılanmayan adam olmadığına göre bu değildir herhalde. OHAL'de yaşadığımız şu günlerde bile eylemler sürüyor işte...
Gösteriler kitleselleştiği, kesintisiz günlerce sürdüğü, polise taş atabildikleri için diyeceğim ama daha radikal, yaygın ve uzun olanlarına tarihte şahit olduk işte.