30 Ağustos bir halk bayramıdır ve öyle de kutlanmalıdır

Dün 30 Ağustos Zafer Bayramı yurdun dört bir yanında görkemli şekilde kutlandı.
Cumhur Anıtkabir'i, sokakları, okulları, statları doldurdu.
Cumhurbaşkanı, siyasiler, askeri ve sivil bürokratlar törenlerde tam kadro yer aldılar. Ne var ki düğünde de yas evinde de aynı şarkıyı mırıldanan "yurttan seseler korosu" yine yakınıyordu.
"Böyle bayram mı kutlanır?"
Peki, niye huzursuzlardı?
Çünkü tanklar caddelerde dolaşmamış, postal sesleri yeri göğü inletmemiş, jetler tepemizden alçak uçuş yapmamıştı.
İnsan sormadan edemiyor:
Sizin derdiniz bir ulusun kurtuluş savaşını kutlamak yani üzüm yemek mi, yoksa halka gözdağı verip, bağcıyı korkutmak mı?
Bir ulus, 1900'lerin başından kalma Prusya modeli ordu-millet güzellemeleri yapmadan, kurumsallaşmış demokrasilerde olduğu gibi, kurtuluş bayramlarını kutlayamaz mı?
Bu çağda, "dosta korku düşmana neşe vermekten" başka bir anlama gelmeyen ve sadece 3. dünya ülkelerinden aşina olduğumuz savaş araçları geçitleri olmazsa olmaz mıdır?
Üstelik de bahsettiğimiz, henüz 1.5 ay önce, daha önce defalarca yaşadığı gibi, yine bir askeri darbe girişimine maruz kalmış, 250 canını tankların altında şehit bırakmış bir halk, bir ülke!
El insaf!
Hariçten gazel okuyanlara bakmayın siz.
Onların dertleri ne halkın oluşturduğu ordu ne Cumhuriyet ne de Atatürk.
Zaten bu halleriyle de en çok "sahip çıkıyoruz" dedikleri ordunun, Cumhuriyet'in ve siyasi hesaplarını görmek için arkasına sığındıkları Atatürk'ün imajına zarar veriyorlar.
Mustafa Kemal Atatürk'ün ifadesiyle, "azim ve kararlılığıyla" kazanılan Kurtuluş Savaşı'nı gerçekleştiren Türk ulusu, zaferin de sonrasında kurulan modern Cumhuriyet'in de asli unsurudur.
Ve tıpkı Kurtuluş Savaşı'nda, 15 Temmuz'da olduğu gibi, vatanı, Cumhuriyeti, demokrasiyi korumak için nasıl öne atılıyorsa, bayramlarda da en önde o olacak ve yine en çok o yüceltilecektir.
Zaten yeryüzünde Cumhuriyet'in başka bir anlamı ve pratiği var mı?