24 yıl öncesine değil geleceğe dönüş

Ankara'da gazetecilik yaparken izlediğim Meclis açılışlarından bu kadar hoşlanmıyordum. Şimdi yanıma çayımı kahvemi alıyorum, Oscar töreni misali izliyorum.
Kimi meslektaşlarımda da gözlediğim bu hali, siyasetin heyecanının azalmasına ya da ciddiyetinin kaybolmasına bağlayanlar olabilir.
Ben aynı fikirde değilim. Hatta parlamentoya giren vekillerin kişisel özellikleri- farklılıkları üzerinden tartışılan bir siyasetin klişelerden ağırlaşmış politik atmosferi kuş gibi hafifleteceğini düşünüyorum. Bu ayrıca, seçilir seçilmez büyüyen, ciddileşen, sıkıcılaşan ve hayali bir ömür boyu "sayın bakanım" kalmak olan kimi vekillerimize de iyi gelir. Ne dersiniz?
Elbette siyasetçilerin seçimler öncesi açık oturumlarda söylediklerinden çok giysileriyle, jest ve mimikleriyle, saç stilleriyle ya da esprileriyle tartışıldığı ABD tarzı bir ortamın çok uzağındayız. Ama biz de fena gitmiyoruz bence.
Ama yine de batıya giden bir gemide yüzünü doğuya dönmüş yolcu misali, ayrıldığı limanı yaşayanlar çoğunlukta hala. Onların bu ısrarları yaş ortalaması 30 olan, yeni iletişim kanallarının ve onların yeni dilinin hakim olduğu kıpır kıpı bir dünyada ve tabii ki Türkiye'de nafile çaba.