PKK’nın Tanışık köyü katliamı

Bunlar,
Engerekler ve çıyanlardır,
Bunlar,
Aşımıza, ekmeğimize
Göz koyanlardır,
Tanı bunları,
Tanı da büyü..."

Ahmed Arif, bu dizelerle özdeşleşen "Diyarbekir Kalesi'nden notlar"ı bugün yazsaydı, Diyarbekir-Sur'a bağlı Tanışık köylüleri için yazardı belki de...
15 ton bomba, 4 metre derinliğinde ve 20 metre genişliğinde bir çukur, 4 ölü, 12 kayıp, 26 yaralı.
Haberler bu detaylarla dolu ama gözlerimi alamadığım o fotoğraf var şimdi en çok aklımda. Yakınlarının yüzlerce metreye yayılmış beden parçalarını bulmaya çalışan köylüler onlar...
Yaslarını tutmalarına, hane halkına teselli olmalarına imkân yok. Önce babalarının, abilerinin, amcalarının saçılmış uzuvlarını bulup plastik torbalara doldurmaları gerekiyor çünkü!
Köylüler, önce şüpheli bir kamyonu durdurup kim olduklarını soruyor. Bomba yüklü olan kamyonu köyde saklamak isteyen teröristler, köylülerin tepkisi üzerine silah çekip tehdit ediyorlar.
Tartışmanın ardından köylüler 15 ton bomba dolu kamyonu takip ediyorlar. Teröristler tekrar ateş açıyor ve kamyon patlatılıyor. Teröristleri takip eden yaklaşık 12 kişi kayıp, 4 kişi ölü, 26 kişi yaralı.
Patlama o denli şiddetli ki köylüler 'kıyamet koptu sandık' diyorlar. Patlamadan ötürü evleri yıkılan veya zarar gören köylüler var.
Güvenlik güçleri, teröristlerin gecenin ilerleyen saatlerinde bombayı kent merkezine yakın bir karakol veya emniyet binasına saldırıda kullanmak için hazırlık yaptıklarını ifade ediyorlar.
Tanışık köyü sakinleri kahramanımız. Onların müdahalesi olmasaydı, yüzlerce kişi ölebilir, binlerce kişi yaralanabilirdi. Geride kalanlar için ne yapılsa az...
PKK terörünün en çirkin yüzlerinden birini daha yaşadık. Tabii en yakından Kürtler yaşıyorlar, çilesini çekiyorlar. Ama bu çileleri ne Mazlumder/ İHH raporlarında ne de Human Rights Watch gibi sözde hak eksenli kurumların raporlarında yeterince karşılık bulacak.