Fabrikanın ayarı

Kemalistler samimi olarak hem üzülüyorlar, hem bozuluyorlar.
Kılıçdaroğlu ve adamlarının CHP'yi getirdikleri noktaya...
Ama ellerinden gelen bir şey yok. Kılıçdaroğlu ezkaza cumhurbaşkanı olsa hepten bitecekler. Aday olsa da kaybetse (ki öyle olacak!) gene de bir "parti içi darbe" ihtimali çok düşük. Ertelediği kurultayın ipleri gene Kılıçdaroğlu'nun elinde olacak.
Yani, Kemal Bey'den kurtuluşları yok.
Kemal Bey'in, ezkaza cumhurbaşkanı olsa "İşte hep söylediğim gibi ilkelerim uyarınca ben CHP'den istifa ediyorum, tarafsız başkan oluyorum" diyeceğini mi sanıyorlar? Bu kadar mı saf bunlar?
"Fabrika ayarlarımıza dönelim" deyip duruyorlar...
Nasıl yani? Tek parti diktasına, kuvvetler birliği ilkesine, tek adam yönetimine mi? Köylüye jandarma dayağına mı? Partiyle devletin iç içe geçmesine mi?
Bunu gönüllerinden geçirirler ama itiraf edemezler, fazla kaçar.
Kimisi "Ecevit döneminden" söz ediyor.
O, CHP'nin fabrika ayarı değildi. Ecevit'in verdiği yeni ve farklı bir ayardı.
Kaldı ki Ecevit'in elde etmiş olduğu muazzam başarılar(!) o yeni ayarın da CHP'yi nereye götüreceğini gösterir.

"Parti tabanının işçi ve sendikalara dayanması" gerektiğini söylüyorlar.
Kenan Paşa'nın 1980 yılında kestiği "partisendika" bağını kırk yıldır bağlayamadılar, şimdi nasıl yapacaklar bunu?
Önümüz 1 Mayıs, bunu gitsinler bir de Maltepe'de söylesinler de görelim.
İnönü ile Ecevit'in altmışlı yıllarda yıldızı parlayan Türkiye İşçi Partisi'nin önünü kesmek için yumurtladıkları "ortanın solu"nu matah bir şey sanıyorlar...
CHP 1 Mayıs'ta bir miting düzenlemeliymiş (24 saat vakitleri var!), yani Maltepe mitinginden ayrı bir miting (nerede? Taksim'de mi, Çırpıcı Çayırı'nda mı?), işçi sınıfıyla kuracağı yeni düzenin temellerini atmalıymış...
Oğlum sosyalist parti mi bu?
Bunlar bu kadar mı ahmak, bu kadar mı zavallı insanlar?