Solun yaman çelişkisi

Marx'ı ve Atatürk ve yan yana getiremezsiniz. Türkiye'nin komünistleri, Atatürk'ü kendi açılarından "devrimci" görebilirler. Köklü bir değişime gitmiştir ama o asla komünist değildir. Üstelik karşı olduğunu bütün hâl ve hareketiyle göstermiştir. Komünist Partisi izni falan... Bunlar manevradır. M. Kemal pratik düşünür.

Hem solun bütün uçlarına açık olacaksın, hem "Atatürkçüyüm." diyeceksin. "Yaman çelişki!"... (Komünistler "yaman çelişki" lafını çok severler.)

Sözü Hikmet Çiçek'in "Devrimci Portreler" (Kırmızıkedi Yayınları) kitabına getireceğim.

Uzun uzun, Türkiye Komünist Partisi/Marksist-Leninist kurucusu İbrahim Kaypakkaya anlatılır. Diğer anlatılanları geçeceğim, Kaypakkaya'nın bir sözü üzerinden yürüyeceğim.

Çorumlu Kaypakkaya, 1973'te Diyarbakır'da yakalandı ve işkence altında öldü. Çapa Yüksek Öğretmen Okulu'nda ve İ. Ü. Fen Fakültesi'ndeydi. Çapa'da, Yeniden Millî Mücadelecilerin büyük gücü vardı. Fizik Bölümü'nden bir tanıdığımdan Kaypakkaya'yı dinlemiştim. (O da Fizik Bölümü'ndeymiş.) Bir de hakkında yazılanlara söylenenlere bakıyorum. Yine yaman çelişki. 24 yaşında bir öğrenci. Fikirde ne kadar mesafe alır? Vuruşmuştur, kendileri için kahramandır; o kadar. Bir fikir geliştirdiğini söylemek, Kaypakkaya için de diğerleri içinde boş. Önlerinde nice abileri var. Onların adı geriye itiliyor, yirmili yaşlardaki gençler önlerine geçiriliyor. (Kaypakkaya'nın bir sözünü önemsiyorum: "Biz Türk soluyuz." diyor, bütüncü düşünüyor.) 

Kitapta yazdığına göre solun ilk bölünmeleri Sovyetler ve Çin yüzünden oluyor. Bir taraf hadi Çin'i destekleyim, bir taraf hadi Sovyetler'i destekleyelim, diyor. Gitgide bölünme artıyor. Madem birileri komünist devletleri paylaştılar, biz de Arnavutluk'u, Küba'yı (Kuzey Kore var mıydı acep?!) daha bilmem hangi ülkeyi savunalım! Biri de çıkıp demiyor ki, "Burası Türkiye hanımlar beyler! Kendimizi savunalım!"