Müminlerin hepsinin topluca seferber olmaları uygun değildir. Öyleyse her topluluktan büyük bir kısmı savaşa çıkarken, bir takım da din hususunda derin bilgi sahibi olmak/dini hükümleri iyice öğrenmek için uğraşmalı, savaşa gidenler döndüklerinde, kötülüklerden sakınmaları adına toplumu uyarmalıdır.” (9/122)
Ayette, bütün toplumun hepsi birden savaşa gitmeleri doğru bulunmuyor. Dini derinlemesine tetkik etmek üzere ayrılacak grup hakkında da özel bir tanım getirilmiyor. Ne ki, (minhüm) denilerek savaşma yeteneğinde olan kitleye gönderme yapılıyor. Yani, fiziki şartları yönüyle ve başkaca mazeretleri olmamasına rağmen, sırf bu iş için onlardan bir kısmı savaşa katılmasın, deniliyor. Böylece de hem yapılması istenen işin önemine dikkat çekilmiş hem de bu iş için ayrılanların savaşa katılanlarla aynı statüye sahip bulundukları hususu vurgulanmış oluyor.
İfadenin, dini ilimlerde derinleşme ve toplumu irşat etme gayesiyle irtibatlandırılması, savaşa çıkmaya herhangi bir meşru mazereti olanların, eğer dini ilimlerde derinleşmeleri ve toplumu irşat misyonunu...