İsmet de İsmet yahut Kısmet de Kısmet…

Joseph Grew, 1927 ile 1932 yılları arasında ABD’nin Ankara Büyükelçisi idi. Lozan Konferansı’nda gözlemci olarak yer almıştı. Anılarını iki kitap halinde yayınladı. İlk kitap “Lozan Günlüğü” adıyla Türkçe’ye çevrildi. Grew’ün hatıralarındaki İsmet İnönü’den bahseden kısımda şu satırlar yazılıdır:

“Türkler bu akşam Palace Hotel’de 80 kişinin davetli olduğu ilk büyük yemeklerini verdiler. Yemekten ayrılmayı arzu ettiğimiz anda İsmet bizi kolumuzdan tutup bitişikteki odaya soktu, yeşil chartreuse likörü sipariş etti…

Kadehleri daha önce benzerini görmediğim bir hızla birbiri ardına yuvarlamaya koyuldu. Ortada hiçbir şey yokken candan kahkahalar atıyordu…

İsmet, Amerika’yı görmek istediğini söylediğinde ise çarpıcı ayrıntılarıyla kendisini nasıl Paris’e ve Londra’ya götüreceğimizi, ardından Birleşik Devletler’i baştan aşağı gezdirerek Niagara Şelalesi’ni, Colarado Kanyonu’nu, Beyaz Saray’ı da göstereceğimizi söyledik. Bunun için yapması gereken şey şu iki antlaşmayı imzalamaktan ibaretti: Önce müttefiklerle, sonra bizimle olan antlaşmalar! İsmet büyük bir gusto ile dizine vurdu, chartreus’tan iki bardak daha yuvarladı. Eğer antlaşmalar hazır olsaydı, büyük ihtimalle her şeye daha orada imzayı basacak durumdaydı…”

(Lozan Günlüğü; Multilingual, 2001; Sayfa: 81-82)

«