Elif için... Ayda için...

İsimleri değişiyor; Günay... Kıvanç... İnci... İdil... Elif... Ayda... İsimleri farklı olsa da onların asıl adı; Umut... Hele 3 yaşındaki Elif'in sessiz, mağrur ama ismi gibi dimdik duran görüntüsünü görüp de; gözyaşı dökmeyen, içi çağlamayan, duyguları ve umutları taşmayan var mı? Peki ya 91. saatte gelen bir diğer mucize 3 yaşındaki Ayda'nın o güzel gözlerini görüp de binlerce kez şükretmeyen var mı? Masumiyetleri ama bir o kadar da güçleriyle bize yaşamayı, yaşamın anlamını, umut etmeyi, hiçbir zaman vazgeçmemeyi yeniden hatırlatmadı mı bu minik prensesler... Hangimiz çocukluğumuzda...