24 Haziran’dan 31 Mart’a ayak sesleri

Kazan politikası ve olumsuzlukları tartışılmaya başladı. Evet, 24 Haziran’dan belki iki farklı parti kazançlı çıktı ama biri çok daha fazla kazançlı çıktı. Teselli bulduğumuz kısmı ise ülkenin kazançlı çıkması desek sanırım abartılı olmaz. 

Şu bir gerçek ki; milletvekilliği genel seçimlerinin esaslı kaybedeni AK Parti’ydi. MHP ile Cumhur İttifakı kurulmamış ve Sayın Bahçeli destek vermemiş olsaydı, AK Parti açısından durum daha olumlu mu olacaktı, olumsuz mu onun kararını siz değerli okurlarımıza bırakıyorum. 

24 Haziran seçimleri sonrasında AK Parti’nin neden kaybettiğine yönelik birkaç yazıyı kaleme almıştım. Gelen tepkilerden gördüm ki, Türkiye’nin neredeyse tamamında benzer sorunlar yaşanmış ve milletvekili aday adaylarının belirlenmesinde liyakate, yöresel ve bölgesel tercihlere, toplumsal hassasiyetlere asla önem verilmemiş. Milletvekili adayları tamamen ahbap-çavuş ilişkisi içerisinde belirlenmiş.

24 Haziran seçimlerinde her siyasi parti kendi seçmenine kısmen cevap verecek şekilde aday listesi hazırlamaya çalıştı. Yapılan listelerin karşılığı var mıydı diye soracak olursanız; ne yazık ki kanımca yoktu. Nedenlerini sıralayabiliriz…

Birinci kısım; Parti içi demokratik sistem çalıştırılmadı, parti içi yoklama ve beklentiler karşılanmadı.