Sosyal medyada hukuku çiğneyenler

Kanunları veya şeriatin yasaklarını ihlal edeni cezalandırma yetkisi ancak hukukla mümkündür. Hem şeriatte ve hem de seküler hukuk sisteminde bir kişi, vereceği şahsi kararla bir başka kişinin hürriyetine, canına, malına, ailesine zarar veremez. Suç veya haram işlediğine inandığı kimse veya kimseleri yaralayamaz ve öldüremez. Hatta bunu birinden cebir ve şiddet görmüş olan mağdur da yapamaz. Buna hukukta "ihkak-ı hak", hukuku bir kenara iterek adaleti bizzat temin etmeye kalkışmak denir ki bu dahi cezalandırılır. Zira hukuk değil, öfke ve intikam devrede olmuş olur.
Hukuk ihlal edilmişse bunun nerede başlayıp nerede bittiğini, cezasının ne olması gerektiğine mahkeme karar verir. Aksi hâlde bir kimse, "şu günah işledi", "bu suç işledi" diyerek bir başkasını cezalandırmaya kalkışırsa orada amme intizamı, kamu düzeni kalmaz, kargaşa ve başıboşluk hüküm sürer.
Görüldüğü gibi hem şeriatte ve hem de yürürlükteki hukukta kimse durumdan vazife çıkartma salahiyetine sahip değildir. Bir fiilin günah olup-olmadığı, o kimsenin akıl sağlığı, yaşı, dini mensubiyeti, fiilin açık mekân veya kapalı mekânda mı işlendiği gibi şartlarla belli olur. Adalet, kılı kırk yararak tecelli eder. Bir hâkim bile bir zanlıya karşı kalbinde zerre kadar bir muğberlik duyuyorsa önündeki dâvâya bakamaz.
İnsanı Allah yaratmıştır, cezasını da Allah verir veya affeder. Devletin koyduğu kanunları ihlal edenleri de mahkemeler, cezalandırır. Kaldı ki hem şeriat hukukunda ve hem de mevcut ceza hukukunda suçlar tasnif edilmiştir. Cezalar bellidir. Her suçun karşılığı ölüm değildir.