Saray’ın ışıkları pırpır!

Tuzak kurucular olmasaydı, tuzak bozmaya da ihtiyaç duyulmayacaktı. Ortada Akşener’in ve partisinin “seçime sokulmama ihtimali” taş gibi duruyordu. 15 milletvekili, avanta, çıkar, koltuk için değil bu “ihtimali sıfırlamak” için İYİ Parti’ye geçti.
Asrın tuzağı bozuldu.
Partilerine geri döndüler.
Haklarını verelim: 15 milletvekili “yılın altın insanları” oldular. Tayyip Erdoğan, Devlet Bahçeli için “barajı sıfırlayacak” fakat diğer partiler, özellikle Saadet Partisi, HDP, İYİ Parti, Vatan Partisi ve kim seçime katılacaksa onlar için “yüzde 10 barajını” devam ettirecek bir tuzak hazırlamıştı. * * * “Erdoğan- Bahçeli ikiz ittifakı” karşısında CHP, İYİ Parti, Saadet, HDP “dördüz ittifakı” kurmaya zorlanıyordu.
“Siz de kurun” diyorlardı.
4 benzemez!
Bir araya gelemez.
Biri sağcı, biri solcu, biri Türkçü, biri Kürtçü; seçmenlerinden korkar, “kuramazlar” diye düşünmüşlerdi. Böylece muhalefet partileri birleşemeden parça parça seçime girerler; “iç dont-dış dont sistemleri” çalışacağından Erdoğan’ın partisi AKP, seçimde aldığı oyun karşılığı olan milletvekili sayısından daha fazla vekil çıkarır, Bahçeli’nin partisi MHP, “yüzde 10 barajı nedeniyle sandığa gömülmekten kurtulur ve Tayyip Erdoğan’a minnet borcunu ödemek” için seçmenini “Reis’e oy atmaya” çağırırdı.
Tuzağın özü:
Bahçeli’ye sıfır baraj.
Reis’e ilk turda zafer.
Akşener’i evine gömmek ve Karamollaoğlu’nu Tayyip Erdoğan’a biat etmeye zorlamaktı. * * * Yıkıcı ve yok edici silahlarını hazırlamışlardı. Seçim meydanlarında ve tek yanlı borazan olmuş yayın tekeli kurdukları TV kanalarında ““Münafıklar… Şer odakları… Ümmet düşmanları… Fitne ve fesat kurucular…” diye saydıracaklardı.
Önce 15 altın milletvekili!