Görünen! Gizlenen!

Görünen: İçişleri Bakanı, öfkeler, azarlamalar, korkutmalar peşinde. Şehit cenazelerine muhalefet partisinin katılmasını yasakladı.
Şunu demek istiyor:
Şehitler benim.
Sen hainsin.
Bana oy vermedin.
Şehide saygı duyamazsın. Bize oy vermeyenleri ezeriz. Bizi beğenmeyenleri yok ederiz. Yenen biz olduk. Bizi onaylamayanları sileriz.
Bu alevli ayırım.
Tehlikeli yarılma.
Aşırı kutuplaştırma.
Bakan ne yapmak istiyor?
Sandık sonuçlarını “tanımıyoruz, kabul etmiyoruz” diyen bir muhalefet partisi sözcüsü çıkmadı. Muhalefet sandık sonuçlarına saygılı olduğunu açıkladı.
Daha ne?
Bakan niçin öfkeli?

* * *

Görünmeyen: Seçim bir savaş değildi. Kazananların, daha az oy alanları yok etmesi için yapılmadı. Seçim, ülkenin birliğini ve dirliğini savunmak için canlarını veren şehitlerimize saygı duymanın tekelini daha yüksek oy alan Bakan’a ve partisine vermek için de yapılmadı.
Seçim barajı yüksekti.
İndirilmesi gerekiyordu.
Bakan’ın partisi ve lideri “darbe döneminden kalma anti demokratik seçim barajını kaldırmak” yerine “ittifak sistemi” icat etti. Böylece HDP’yi kendi gücüyle barajı aşacak duruma Bakan’ın partisi bizzat getirdi. HDP Baraj baskısı altında kaldı. Türklerin karakterinde var olan “zayıfı arkalamak” ve bundan da önemlisi “ülkeyi bölmeden Türk ile Kürdün kardeşliğini Meclis’te bulunacak çözümle kurmak için” CHP’lilerden bazıları da (yüzde 3-4) HDP’ye oy desteği verdiler. Bakan bu sonuca bakıyor, CHP ile PKK’yı aynı sepete koyuyor. Şehit cenazesine katılmayı CHP yöneticilerine yasaklıyor.