İtaat kültüründen demokrasi değil, IŞİD

Sünni düşünce çerçevesinde gelişen İslam kültürü, tarihsel süreç içinde maalesef ilk nesil Müslümanların yaşadığı o canlı Kur’an kültüründen zamanla uzaklaştığı için İslam toplumlarını siyasi katılımdan uzaklaştırmış, sultanlara boyun eğen bir teslimiyet kültürüne dönüşmüştür. *** Oysa Hz. Peygamber kendi dönemi içinde yaptığı savaşlarla, ticaretle, koyduğu yasalarla bir siyaset tecrübesi ortaya koymuştur. Ancak kendisinden sonrakilerin uygulayacağı dini bir yönetim modeli oluşturmamıştır. Tam aksine Müslümanların kendi dönemlerinin şartlarına göre nasıl bir sistem oluşturacaklarını onların iradesine bırakmıştır. Ancak zamanla hem Sünni, hem de Şia uleması halifenin tek otorite olduğunu, karşı görüş beyan etmenin bile İslam’a karşı gelmekle eş anlamlı olduğu gibi bir teslimiyet kültürüne yaygınlık kazandırmışlardır. İmam-ı Azam Ebu Hanife, halifeliğin Müslümanların görüş birliği ve şura ile olması gerektiğini savunurken, Ahmet Bin Hanbel, “Allah ve ahiret gününe inanmış hiçbir kimseye, kılıcının gücüyle galip gelip Müslümanların yöneticisi olmayı başarmış ve Emir’ül Müminin adını almış olan kişiye itaat edip onun hakimiyetini tanımadan bir gün dahi geçirmek helal olmaz. Bu yönetici ister iyi, ister kötü olsun fark etmez” diyerek Allah’ın insanlara bahşettiği iradeyi yok saymıştır. Çok açık ki adalet, şura, toplumun rızası gibi devleti yönetenlerin meşruiyeti için gerekli olan ölçütler ne yazık ki, bizzat İslam uleması tarafından saf dışı bırakılmıştır. Daha da vahim olanı, fıkıh ve hadis uleması Hz.