Başarı hikayelerine ihtiyacımız var

Bir ülkenin dünya ölçeğinde saygınlık kazanabilmesi, büyük hayaller peşinde koşabilmesi için sanattan siyasete, ekonomiden bilime kadar her alanda büyük başarı hikayeleri yazmasıyla mümkündür. Bir başka deyişle, dünya çapında büyük sanatçıları, şairleri, müzisyenleri, romancıları, yaratıcı mimarları, pırıltılı bilim adamları, başarılı iş insanları, demokrasi ufku zengin siyasetçileri olmayan ülkeler büyük hayaller kuramaz.

Bir medeniyet mirasının üzerinde oturmamıza rağmen, maalesef eğitim sistemimizin özgür düşünceli yeni nesiller yetiştirdiğini söylemek mümkün değil. Bu yüzden de dünya ölçeğinde bilimsel başarı hikayeleri olan bilim insanlarımızın sayısı üçü beşi geçmiyor. Evrensel standartlarda müzik üreten müzisyenlerimiz yok, Mimar Sinan gibi bir dehanın yetiştiği bu topraklarda kalıcı eserlere imza atmış mimarlardan yoksunuz, dünya ile yarışabilecek marka değeri yüksek sporcular yetiştiremiyoruz.

***

Aslında özellikle AK Parti iktidarının ilk on yılında gerek ekonomide, gerekse demokraside dünyanın dikkatini çeken müthiş bir performans yakalamıştık. Ekonomide yeni başarı hikayeleri yaratılmış, demokrasimizin standartları yükselmişti. Evet, şimdilerde bir sıkışmışlık hali yaşıyoruz, umudumuz Türkiye’nin ekonomide ve demokraside yeni bir rüzgar yakalayarak geleceğe açılan yelkenlerini doldurmasıdır.

Bugünlerde gazeteci Özlem Gürses’in ‘başarısızlık hikayeleri BAZEN OLMAZ’ adıyla yayınlanan kitabını okuyorum. Kitapta Cem Yılmaz, Muhtar Kent, Ali Sabancı, Zeynep Bodur Okyay, Cem Boyner, Arda Turan, Hüsnü Özyeğin, Hanzade Doğan Boyner, Abdülkadir Konukoğlu ve Mustafa Denizli’nin ‘başarısızlık hikayeleri’ anlatılıyor.

Hemen hepsi kendi alanlarında önemli başarı hikayelerinin altına imza atmış değerli isimler bunlar. Bu yüzden de ben başarısızlık hikayesi olarak tarif edilen süreçleri, aslında başarıya uzanan yoldaki zorlu virajlar olarak okumayı tercih