Reva mı?

İhraç edilen bir Kur’an kursu hocasının feryat yüklü mesajından bazı pasajlar:
Vatan hainliğinin tarifi ne? Eksi 30 derecede ayaklarım buz tutarken, ellerim soğuktan donarken dağ köylerinde Cenab-ı Hakkı, kitabullahı anlatmak mı? Doğuda hiçbir sosyal hayatı olmayan teyzelere, hanımefendilere, güzel mesajlarla yeni ufuklar açmak mı? Kur’an hafızı yetiştirmek, yediden yetmişe talebe okutmak, kursun patlayan lağım borularını ellerinle temizlemek, donmuş su borularını çözmeye çalışmak, “Aman devlet malıdır, israf olmasın” deyip yatılı kursun bütün katlarını, sınıflarını tek tek gezerek ışıklarını söndürmek, bir saatten fazla olan ilçe yolunu her sabah otobüste ayakta gitmek mi?

Her sohbetin sonunda, her namazda ve sosyal medyada ezana, gençliğin ahlâk ve iffetine, millete, vatana, bayrağa, devlete, askere, polise dua etmek ve aminlere vesile olmak mı? Beş yaşından 34 yaşına kadar camilerin, Kur’an kurslarının, imam hatip ve ilahiyatların tozunu yutup 27 sene dirsek çürütmek, maddî-manevî zorluklarla boğuşarak ilim yolunda koşup başka hayale fırsat bırakmadan insanların imanı için koşturmak mı? Allah kelâmının halâvetini, Resulullah’ın şefkat ve merhametini, Ashabın yüce ahlâkını anlatmayı dert etmek mi? İffet kavramının altını çizip gençlere örnek olsun diye Hz. Yusuf’un örnek ahlâkını ele alan makaleler yazıp bunları kitap olarak hazırlamak mı?

Ben ve benim gibi binlerce insanın bir gecede alnına sürülen bu kapkara leke neyin nesi? Nice hizmetler yapacak; güzellik ve umut vaad eden kitaplar, yazılar yazacak; canımdan çok sevdiğim ezanıma, milletime, vatanıma, bayrağıma, devletime hizmet için canla başla koşturacakken en verimli yaşlarımda hayata küstürülmem, âtıl bırakılıp heba edilmem reva mı? Suçumun ne olduğunu dahi bilmezken böyle ortada bırakılmak reva mı?

Soruşturma dahi geçirmeden ve âdil yargılanma hakkı verilmeyip kendini ifade etme fırsatı bile verilmeden ihraç ve perişan edilen, çoluk çocuğu, ailesi mağdur olmuş bu insanların hakkını kim savunacak? “Kızım, bu kadar ağır ne suç işledin ki seni hayattan sildiler, hiçbir güvencen kalmadan kapı dışarı edildin” diye hâlâ anlam veremeyen 70 yaşındaki anne babama durumumu nasıl izah edeyim?