Bu da gelir, bu da geçer, ağlama!..

Ne ağlarsın benim zülfü siyahım
Bu da gelir bu da geçer ağlama
Göklere erişti feryadım ahım
Bu da gelir bu da geçer ağlama

Bir gülün çevresi dikendir hardır
Bülbül gül elinden ah ile zardır
Ne de olsa kışın sonu bahardır
Bu da gelir bu da geçer ağlama

Daimiyem her can ermez bu sırra
Eyüp sabır ile gitti Mısır'a
Koyun oldum, ağladım ardı sıra
Bu da gelir bu da geçer ağlama


En sevdiğim halk ozanlarındandır Daimi.. "Bu da gelir, bu da geçer ağlama"yı, çocukken ailenin masa başında toplandığı akşam yemekleri ve pazar kahvaltılarında, babam hem divandan hem de halk şiirinden okurdu bize. Minnacık asker maaşı ile oluşturduğu koca kitaplıkta şiir kitapları başköşedeydi.
Daimi'yi ben dinleye dinleye ezberledim. Sonra Sezen o muhteşem yorumu ile tüm Türk âlemine ezberletti..
Bugün niye aldım, köşeme..
Üç tane "Geçecek" yazısı var da ondan..
İlki Tarkan üzerine.. "Geççek" diye bir şarkı yazdı. Lafı iki kez düzeltip kabul ettirebildim bilgisayarıma.. "Geçecek"...