Ramazan yazıları -8-

Cenab-ı Hakk, bütün âlemi insan için; insanı da kendisi için yarattı. Allahü teala için olmak demek, Allahü tealayı bilmek ve O’na kulluk, yani ibadet yapmaktır.
En büyük Peygamberlerden (aleyhimüs-salevat) Hazreti Musa’ya Cenab-ı Hakk; benim için ne yaptın diye soruyor. Musa aleyhisselam cevaben; çokça namaz kıldığını, oruç tuttuğunu, sadaka verdiğini ve Rabbini çok zikrettiğini söylüyor. Kendisine şöyle vahyediliyor: "Namaz sana burhan, oruç cehennemden siper, sadaka (kıyamet günü güneş bir mil yaklaşıp her şeyi kavurduğunda) sıcaktan gölge, zikir ise nurdur! Bu yaptıkların hepsi senin için; benim için ne yaptın; Ya Musa?"
Senin için ne yapılır? Bilmiyorum Ya Rabbi! Diye yakarınca, şöyle buyuruldu: "Benim dostlarımı dost bilip sevmedikçe ve düşmanlarımı da düşman bilip onlara buğz etmedikçe; bana gereği gibi iman etmiş olamazsın ya Musa!"
Cenab-ı Hakk bir hadis-i kudside: "Yere göğe sığmam. Fakat mü’min kulumun kalbine sığarım!" buyuruyor. İmam-ı Rabbani hazretleri bunu açıklarken; "...Buradan hulul ve ittihad (birleşme) manası anlaşılmasın. Hakk teala ondan münezzeh ve müberradır" buyuruyor.
Yani; "... Aklın ötesi, akıl sahasının ötesi, öyle bir sahadır ki, orada kalp yoluyla keşf ve müşahede olunan bazı şeyler anlaşılır ki, akıl onun idrakinden acizdir. Hislerin, aklın idrak ettiği şeylerden aciz olması gibidir." (Mevlana Cami).
"Maddiciler diyor ki; (yok olan var olmaz ve var olan da yok olmaz. Bunu ispat etmeye bile lüzum yoktur, bunu herkes bulabilir.) Bu sözleri insanlar için doğrudur. İnsanlar elbette bir şeyi yoktan var edemez. Hiçbir şey yaratamaz.