Denizde yaşamak bir sanattır

TÜRK amatör denizciliğinin meşalesini Sadun Boro yakmıştır.

Ve onun arkasından binlerce insan gitmiştir.
O insanlardan birini bugün anlatacağım.
Meslektaşım, büyüğüm Meriç Köyatası’ndan...
Köyatası, yıllarca denizcilikle ilgili yazılar yazdı, yazı dizileri hazırladı.
Bir gün Sadun Boro’yla sohbet ederken, “Karmaşık konuları basit ve anlaşılır şekilde yazıyorsun. Dergi yetmez, bir kitap yaz” deyince Köyatası bunu bir emir kabul ediyor.
Bilgisayarının başına geçip yazmaya başlıyor.
“Denizde yaşamak...” koyuyor kitabının adını, bir de not düşüyor.
“Yeni başlayanlar için tekne yaşamının sırları...”
Meriç Köyatası’nın dostları kitabı okuduktan sonra şöyle demeye başlamışlar...
“Teknede yapılması gerekenleri bilmek yetmiyor. Yapılması gerekenleri, tekneye misafir olarak gelenlere eksiksiz anlatabilmek önemliydi. Çanta hazırlığından, seyir güvenliğine kadar birçok bilgiyi, kitabı okutarak gelen misafirlere aktarıyor, zahmetten kurtuluyoruz...”
***
Meriç Köyatası’na göre kimse anasının karnından denizci doğmuyor. Ama deniz insanı olmak için bazı kuralları yerine getirmek gerekiyor.
“Denizde yaşamak” aslında bu kuralları çok güzel bir dille anlatıyor.
Tabii, içinde anılar da var, yaşanmışlıklar da...
***
Meriç Köyatası diyor ki...
“Ben 12 yaşında Sadun Boro’nun dünya seyahatini anlattığı ‘Pupa Yelken’ kitabını okuduğumda yelkenli tekne hayali kurmaya başlamıştım. Ne mutlu ki, büyük bir tesadüf eseri, Sadun Boro’nun dünya seyahatinden önceki teknesi Harem, altı yeri el değiştirdikten sonra bir arkadaşımla birlikte benim ilk teknem oldu. Sonra Sadun Boro ile tanışma ve yakın çevresinde buluşma şansı yakaladım. Boro, sadece denizci değil, çok sıkı bir çevre ve...