HDP’nin korku siyaseti ve senaryolar

7 Haziran seçim kampanyaları, siyasetin dostdüşman ayrımı ve buna bağlı korkular-vaatler üzerinden yürüdüğünün en belirgin örneği haline geldi. 
Liderler ve parti adayları için makul olan siyasi mücadeleye içte ve dışta gazeteciler ve akademisyenler de katıldı. New York Times, Economist, Guardian ve Reuters gibi yayın organları Türkiye'nin seçimlerinde taraf olmaktan geri durmuyorlar. Yabancı basın, Cumhurbaşkanı Erdoğan'ın "daha da otoriterleşeceği" tezi üzerinden bir korku iklimi yaratmaya çalışıyor. Ve AK Parti'nin güçlü iktidarının önünü kesecek aktör olarak HDP'yi işaret ediyor. Hakkını teslim etmek lazım, muhtemel AK Parti iktidarının "tehlikesini" en "başarılı" şekilde seslendiren aktör de HDP. Bütün imkânlarını seferber ederek yüzde on barajını aşmaya çalışan HDP korkunun ve barışın dilini aynı anda kullanıyor. 
Hem barajı aşmak hem de AK Parti iktidarını engellemek için kendi tarihinin görmediği yepyeni, çokyüzlü bir seçim propagandası yürütüyor. Batı'da barış dilini kullanıyor; hem AK Parti karşıtlığını hem de Çözüm sürecini sahiplenerek oy toplamaya çalışıyor. Halbuki seçim sonrasında güçlü bir AK Parti olmazsa Çözüm sürecinin ciddi sıkıntıya gireceği aşikâr. 
Bu durum bir çelişki ise de HDP-KCK çok sayıda çelişkiyi bir arada yönetebileceğini düşünüyor. Bir yandan HDP, Doğu ve Güneydoğu illerinde barajı aşamaması durumunda çatışmanın geri geleceğinin el altından propagandasını yaparken diğer yandan KCK Eşbaşkanı Cemil Bayık açıkça Hükümetin planının "seçim sonrası savaş" olduğunu iddia ediyor. Selahattin Demirtaş ise AK Parti'nin seçimlerden güçlü çıkması durumunda "tüm muhalif kesimlere" çok büyük operasyonlar yapacağını öne sürüyor. Hükümete muhalif kesimler HDP-KCK çizgisinin bu "korkutma siyasetini" Erdoğan ve Hükümet karşıtlığı sebebiyle satın almış durumda.