Düşmanın gücü zayıflığınız kadardır

Brecht'in Üç Kuruşluk Opera'da "Bir banka soymak, bir banka açmanın yanında nedir ki?" sorusuyla resmettiği sistem artık çıplak.
Dünyanın jandarması, sistemin merkez ülkesi ve bir zamanlar Türkiye'nin en güçlü müttefiki olan ABD her yerinden dökülüyor.
Bunun son örneğini Suriye'deki en üst düzey komutanı General Raymond Thomas'ın PKK övgüsünde gördük.
Alman Birinci Kanalı ARD'ye konuşan ABD'li general, terör örgütü PKK ile 'müttefik' olduklarını kabul ederek, "Ben onlara Marksist değil demokrat diyorum" dedi.
Cumhurbaşkanı Erdoğan'ın da işaret ettiği gibi 'teröristlerin ortağı' olduklarını sonunda itiraf ettiler.

Darbecilere ve teröristlere yataklık eden Atlantik güçleri kepazelikte sınır tanımamaya başladı.
15 Temmuz işgal girişimi ellerinde patladığı için zaten afallamış durumdalar.
Fakat ne yapsalar da yaklaşan çöküşten kurtulamayacaklar.
Zira Atlantik düzeni yerine 'un ufak olan bir bağımlılık/splinter dependency' dönemine giriyoruz.
Pax-Americana devri kapanırken Türkiye, Rusya, Çin ve İran gibi aktörler arasındaki güçler uyumu (harmony of powers) ile nitelenen Trans-Pasifik çağı başlıyor.

Yeni dönemde Türkiye, Atlantik'in Ortadoğu, Balkanlar ve Kafkaslar'daki payandası olmak yerine artık 'küresel iç politika/weltinnenpolitik' denilen bir anlayışla ulusal hedeflerine yöneliyor.
Binlerce kilometre öteden gelip Türkiye'nin hinterlandında güç gösterisine kalkan küresel ve bölgesel aktörler, Suriye ve Irak'ın kuzeyinde her istediklerini dikte edememenin öfkesi içinde.
Rusya ve Çin'e yönelik siyasi, ekonomik ve askeri kuşatma projesinin bir benzerini Amerikan yönetimi şimdi de Türkiye'ye karşı devreye sokuyor.
Bu bağlamda, PKK/YPG/PYD ve Irak'taki referanduma verilen desteği Türkiye'yi hedef alan önleyici saldırılar sınıfında değerlendirmek lazım.

Kumpası erken fark eden Türkiye, ilk olarak 'Doğuya yönelme' ve müttefik yelpazesini Rusya ve İran ile güçlendirme hamlesinde bulundu.
İkinci ve hayati girişimimiz ise Suriye operasyonlarıydı.
Ancak rehavete kapılmamak gerekir.
ABD'nin terör kuşatmasını yarmak için önümüzde üç seçenek bulunuyor.
Birincisi gücümüzü koruyarak topyekûn savaşlara, etnik ve mezhep temelli uzun süreli çatışmalara sürüklenmekten kaçınmalıyız.