Birbirimizi yersek...
Herkes bir taraftan çekiştiriyor; birlik yok, birbirini dinleme yok. Kim kime çelme atarsa kâr sayıyor. Böyle nereye gidebiliriz?! Hassas bölgedeyiz. Kilit biziz... Asıl çözülmek istenen biziz.
Başkasına gerek kalmıyor; her birimiz bir taraftan çekiştiriyoruz.
Siyasetnameleri, nasihatnameleri, pendnameleri, eski Türk metinlerini açın, birlik olmak için, kavî olmak için, tecrübeden süzülmüş örnekleri okursunuz.
Alparslan'ın komutanı Erdem'e gösterdiği örneği hatırlattım. Nizamülmülk'ün Siyasetname'sinde var. Tek at kılını koparıyor, 10 at kılını birden koparıyor ama bunun kat kat fazlası, örgülü olanını koparamıyor. Üstelik bu nasihatini, kendisini de kastederek siz Türk'sünüz, birlik olan Deylemlilere kanmayın, demek için yapıyor.
Batı, ilmini de sanatını da edebiyatını da ne yazık ki, sömürünün aracı olarak kullanıyor. İngilizler Hindistan'ı (Pakistan ve Bengladeş de aynı sınırlar içinde) işgal etmişti. Emperyalizme karşı mücadele veren Hintlilerin efsanevî ismi Mahatma Gandi'nin azdıklarını ibretle okuyalım:
