‘İnsan onuru’nun neresindeyiz?

Kur’an Allah’ın insanları “Mükerrem – Onurlu, haysiyetli, şerefli, hürmete layık” yarattığını bildirir. (İsra, 70)

Hazreti Peygamber “Hayvanların dövülmemesini, onlara sövülmemesini” bildirirken de belli ki onların onurlarının korunmasına hassasiyet göstermiştir.

Yunus’un “Yaratılanı Yaratan’dan ötürü sevmek” ifadesi de yaratılan her şeyde bir “Yaratıcı iradesi” arama ve ona saygı gösterme yaklaşımıdır.

Ben bir ara İslam’ın inşa etmek istediği “rahmet iklimi”ni anlatırken, Muhyiddin Arabi’nin “Kur’an’a iyi davran, namaza iyi davran” sözlerinin yanında “Yere iyi davran, göğe iyi davran” gibi uyarılarının da bulunduğunu anlatmıştım. Çiçeğe de böceğe de iyi davranılacak.

Şeyh Galib söylemiş: “Hoşça bak zatına kim zübde-i alemsin sen, merdüm-i dide-i ekvan olan Ademsin sen. “Ey insan evladı! Kendine saygıyla/hürmetle yaklaş; çünkü sen kâinatta yaratılmışların özü/göz bebeği olan insansın.”

Bunlar, bizim, yani İslam kültürünün insan onuruna yönelik ana...