“Eminönü Kadıköy vapurunun alt
katında elinde kraker yiyen adam dikkatimi
çekmişti...”
Ziyaretine gittiğim beyefendi
hayli tecrübeli biriydi. Makamına girmek için izin almanıza gerek
yoktu neredeyse. Kapısı her daim açık duruyordu. Gelen
misafirlerini de sadece çay kahve ikramıyla değil yöresel kuru
yemişlerle, peksimetlerle kuru kayısı filan gibi ikramlarla
karşılıyordu.
Çok dalgın ve üzgün olduğunu hiç
görmediğim bu beyefendiye bir gün ziyaretine gittiğimde bu pozitif
enerjiyi nereden aldığını sordum. Dedi ki gülerek olumsuz hiçbir
şeyden olumlu sonuç çıkmaz. Bütün olumluluklar güzel düşünmeden,
karşıdakine değer vermekten geçer. İnsan geçmişine takılır kalırsa
geleceğini göremez. Bir de ömür bir seferliktir. Üzmeye ve üzülmeye
değmez.
Allah’tan iyilik güzellik sağlık
sıhhat ve afiyet dilemek lazımdır. Bakın ben yıllar önce lisede
okurken aynı zamanda Tahtakale piyasasında da çıraklık yaptım. O
piyasada iyi bir kuyumcu esnafının yanında birkaç sene
çalıştım.