“Dostluğun bitmeyecek ama onun
kendine öz güven kazanmasına da fırsat vermiş olacaksın...”
Annem hâlâ gülümsüyordu:
“Anlattıklarımı sonuna kadar dinlersen anlarsın, tatlım” dedi.
Anlatmaya devam etti:
-Öğretmenin, arkadaşının kendine
güven kazanmasını istemiş. Eğer arkadaşının yemeğini hep sen almaya
devam edersen arkadaşın kendisi yemek isteme cesaretini
kazanamazdı. Ama şimdi bir iki gün sıkıntı çekse de artık kendi
yemeğini kendisi istemeye alışacaktır. Bu da ona öz güven
kazandıracaktır.
Sen yine arkadaşının yanında
olabilirsin. Ama bak göreceksin ertesi gün ve daha ertesi gün
arkadaşın da yemek istemeye başlayacaktır.
Anneme bir soru daha sormam
gerekti: