“Çocukluğumdan bugüne kadar
çevremdekiler gülerken ben hep gözyaşı döktüm...”
“İnsan nasıl ölmeden ölür ki?”
diye sorardım hep... 66 yıllık ömrümde dünyayı sevdirecek hiçbir
şey yaşamadım desem yanlış olmaz. 5 yaşımdan itibaren bütün
yaşadıklarım hatırımda... Ne çocukluğum ne genç kızlığım ne
evliliğim ne anneliğim ne de nineliğim beni dünyaya bağlayacak,
yaşamayı sevdirecek düzeyde olmadı...
Bu olaylarda herkes gülerken
mutlu olurken ben hep gözyaşı döktüm. Kendimi mutlu hissettiğim,
mutlu...