“Otobüste yolculardan hiç
kimseden ses çıkmıyordu... Bu tür olaylar çok sık olurdu
çünkü...”
Kimi halk otobüsü şoförlerinin
külhanbeyi gibi otobüsçülük yaptığı yıllardı. Üsküdar-Bostancı
hattında sefer yapıyordu. Genelde Üsküdar'da ilk durakta otobüs
doluyordu zaten. Şoför otuzlu yaşlarda direksiyonu seviyorum tarzı
bıçkın bir şekilde oturuyordu.
Otobüs üçüncü durağa geldiğinde
tıklım tıklım dolmuştu. O yıllarda korona filan yoktu. Millet tıkış
tıkış ilerliyordu. Gerçi şimdi de kimsenin kurala pek uyduğu
söylenemez ama…
Biz ortalarda bir yerde
oturuyorduk... Şoför, hareket etmeden az önce, dikiz aynasından,
yeni binen yolculardan yana seslendi: