“Sevindim… Bindim arabaya ki mis gibi kokuyor… Araba ki sıfır kilometre… Delikanlı ile selamlaştık...”
Bir vesileyle koyulaştı muhabbetimiz… İkimiz de yolcuyuz… Yolculuk hatıraları, avcılık hatıraları bir de askerlik hatıraları anlattıkça bitmez, uzar gider…
Bu yol arkadaşım da serhat şehrimiz Kars’tan bir vatandaş… Mübarek toprağından mıdır suyundan mı şiir gibi konuşuyor… İnsanı ağzının içine baktırıyor. Öyle samimi öyle hoş sohbet…
“Benim azizim” diyerek kurduğu cümlelerin sonunu “anladın mı?” anlamında “he?” diyerek bitiriyor…
Bu Karslı arkadaşım bundan yıllar önce Ankara’dan biniyor otobüse… Bir vesile ile Uşak’a seyahat edecek…
Otobüsleri Afyon yakınlarında dinlenme tesislerinde mola veriyor… Genelde hani “yarım saat ihtiyaç molası” dedikleri türden: