“Hatıralardan silinmeyen
çocukluğum, gökyüzü gibi duran hiçbir yere gitmeyen hayallerim hep
orada...”
Siz çocukluğunuzu yaşadığınız
yeri hatırlar mısınız? Ben hiç unutmuyorum…
Hacı Ethem Büke Caddesi No: 5,
çocukluğumun geçtiği evdi. Kaldırımlarında top oynadığım,
yollarında koşturduğum yer oradaydı. Koşarken düştüğüm, dizlerimi
yaraladığım taşlar oradaydı. Gökyüzünün rengini öğrendiğim,
leylekleri seyrettiğim mekân oradaydı...
Bahçesinde nar ağacı vardı.
Avlusunda rengârenk çiçekler doluydu… O kadar ki oyunlarıma
sığmayan evimizdi…
Kış aylarında kar yağışını, yaz
aylarında sıcacık odalarımızı ve sokaklarımızı orada yaşadım...
Arkadaşlarla okula gittiğimiz, uzun uzun sohbetler ettiğimiz,
saklambaç oynadığımız yerler oradaydı… Bisiklet sürmeyi öğrendiğim,
mahalle maçlarında terlediğim yollar oradaydı... Yeni yetme çağımı
yaşadığım, hayatı öğrendiğim yerler de...