“Karanlık evde birçok oda vardı, birinden çıkıp diğerine girerek
sekiz on oda geçtik...”
Bu hatıramı size anlatıp anlatmamayı çok düşündüm… Önce anneme
anlattım. İnanamadı… Ama duygularımı paylaşmazsam da olmazdı…
Dört sene öncesine kadar namaz kılıyordum ama tertip sahibi olmayı başaramıyordum. Hani bir kılıyor, bir kılmıyor durumu... Dinî bilgilerim de yeteri kadar değildi. Ama bu hâlime çok üzülüyordum… Bundan iki sene önce mart ayında olmalıydı… Bir gece rüyada evimizin önünde bir kız çocuğu bana dedi ki: “Sen Peygamber Efendimizi görmek istiyor musun?” Ben de “kim görmek istemez ki?” diyorum. “Gel seni ona götüreyim” diyor...
Ben heyecanla kız çocuğunu takip ediyorum. Karanlık evde birçok oda var, birinden çıkıp diğerine girerek sekiz on oda geçtik.