“Şimdilerde kentlerde ilâç gibi
kullanılan andız pekmezini bizim çocukluğumuzda çok fakirler
yerdi...”
Şüphesiz çocukların en çok
sevdikleri şey şekerdir, yani tatlı yiyeceklerdir. Biz
çocukluğumuzda, şekerin ne olduğunu bilmiyorduk. Şeker yerine, eğer
bulabilirsek, bal ve pekmez yerdik. Ama bunlar o kadar az ve
değerliydi ki, bırakın doya doya yemeyi, az miktarda yeme şansımız
bile yoktu. Yaz aylarında dut yemek, büyük bir imkân sayılırdı ki,
bunun için bile, zaman zaman biz çocuklar arasında kavgalar
olurdu.
Şimdiki nesil, bırakın andız
pekmezini, üzüm pekmezini bile bilmez. Hatta "andız" ağacının nasıl
bir şey olduğunu bilmeyenler de çoktur. Andız ağacı, on on beş
metre uzunluğunda, oldukça dikenli ve dalları çok sık olan bir
bitkidir.
Şimdilerde kentlerde ilâç gibi
kullanılan andız pekmezini bizim çocukluğumuzda çok fakirler
yerlerdi. Çünkü andız pekmezi elde ederken çağdaş yöntemleri,
örneğin kaynatılan kabukların süzülmesini, fermente edilmesini,
tadının, kıvamının ve renginin...