24 Haziran seçimlerinden sonra Cumhurbaşkanı Erdoğan hemen kabineyi açıkladı. Kabine ağırlıklı olarak dışardan ve özel sektör tecrübesine sahip kimselerden oluşuyor. Bakıldığı zaman her birinin evleri dopdolu. En iyi okullarda okumuşlar kendi alanlarında başarılı olmuşlar. İş yaşamında, özel sektörde bir yere gelme başarısı gösterenlerin daha başarılı olacaklarını söylemek mümkün. Hızlı karar alırlar. Hızlı uygularlar.
Bana göre yeni kabineyi bekleyen iki tehlike var. Bunlardan birincisi siyaset ayağının eksik olması. Ne demek istiyorum açayım. Bizler yüz yüze iletişimi seven bir milletiz. İş, aş, tayin vb. gibi konularda vekillerin kapısını çalarız. Belediye başkanıysak ilimize yapılacak bir yatırım için vekillerin kapısını çalarız. Sorunlarımızı birinci elden aktarmak isteriz.
Bu yeni sistemde bakanlarımızın meclise gelmemesi, yasama faaliyeti içerisinde bulunmaması iletişim kopukluğuna neden olabilir. Biz bir İskandinav ülkesi değiliz. Bir İsveç ya da Norveç değiliz. Adamların kurumları ve kuralları oturmuş. Başbakanı ya da bakanı tanıması gerekmiyor. Kişi başına düşen yıllık gelir bu ülkelere 40 bin dolar civarında.
Bizler yeni yeni bu standartları yakalamaya çalışıyoruz. Sayın Erdoğan döneminde milletin cebi para gördü. Köylü, esnaf, memur para kazanmaya başladı. Ancak henüz istenen seviyeye gelmedik. Bu yeni sistemde bakanları siyasi sorumluluk taşımadığı için vekiller kadar zorlanmayacaklardır. Bakanlarımız istese de yeni sistem nedeniyle siyasi sorumluluk altına girmeyeceklerdir.
Bakanlara vekillere ulaşması son derece zor hale gelecektir. Tahminen dört ay sonra ufak ufak sıkıntılar başlayacaktır. Vekiller bakanlara ulaşamıyoruz diyeceklerdir. Peki çözüm var mı? Elbette var. Bakan yardımcılarını eski vekillerden oluşturmak gerekir. En az iki bakan yardımcısı siyasi olmalıdır. Siyasi bakan yardımcıları sorunları çözmede etkili olacaktır.