Konukseverlik, cömertlik, tevazu ve de asalet sentezi kerem ahlakının, yakın-uzak çevreden başlayarak bütün insanlara uzanan çizgide, pozitif kazanımlar açılımı keyfiyetiyle ve gönüllülük prensibine bağlı kalınarak sürdürülebilmesi olayıdır. Karşılıklı güven ön şarttır, beklentisizlik vazgeçilemez ilkedir, güler yüzlülük önemli edeptir, gelenek, görenek ve dini uyarılarla tespit edilmiş kurallara uyum kaçınılmazdır. Konukseverlikte bereketi giderici savurgan davranışların tümünden kaçınmak gerekir. Göreceli de olsa süreyi minimize etmek makul davranış olur. Ve bu arada imkan ölçüsünde hediyeleşmek muhabbeti artırır.
Konukseverlik, insan sevgisini çok yönlü işaretleyen en gerçekçi göstergedir. O, sosyal yaşamın parçası ve tabii refleksi olduğu müddetçe insani erdemlerin bütününü hayata yansıtmak daha bir mümkündür. Onun pratikte bireye kazandırdığı sinerjiyi karşılıklı saygı, sevgi ve toplumsal dayanışmaya dönüştürmek adına ayrı bir programa, başkaca müdahalelere ihtiyaç yoktur. Konukseverlik, paylaşım bağlamında pek çok mükemmelliği aşılama potansiyeline sahip öğretici, eğitici eylemdir. O, Hakk...