Erken seçimin ilan edildiği gün, yabancı bir gazeteci, CHP'nin
Akşener gibi sağ profile sahip birini aday göstermesinin zor
olacağını söylemişti.
"CHP, Kılıçdaroğlu başa geldiğinden beri bir kimlik karmaşası
içinde. Ekmeleddin İhsanoğlu da sağ-muhafazakâr gelenekten
geliyordu ama aday gösterdiler. Gül ya da Akşener olması CHP için
fark etmez; Kılıçdaroğlu aday olup koltuğunu kaybetmesin de onlar
için gerisi teferruat" demiştim. Nitekim öyle de oldu.
Kılıçdaroğlu, 2014 Cumhurbaşkanlığı seçimindeki adayları Ekmeleddin İhsanoğlu için de, "Son derece kibar, tevazu sahibi, bilgili bir insan. Toplumun her kesimini kucaklar" diye övgüler düzmüştü. Geçen hafta İhsanoğlu, Erdoğan'a oy vereceğini açıkladı. 2014'te Kılıçdaroğlu'nun çağrısıyla "tıpış tıpış" sandığa gidip İhsanoğlu'na oy vermesi söylenen CHP'liler ne hissetmiştir, kim bilir...
Ama Kılıçdaroğlu'nun umrunda mı dersiniz, hayır. Zira Kılıçdaroğlu'nun, CHP'nin başına geçtiği günden bu yana tek bir öncelikli hedefi vardı ve bu seçim kazanmak değil, önce kendi koltuğunu korumaktı. Bu yüzden seçimlerde gösterilmeyen cevvallik, parti kongrelerinde gösterildi.
CHP, referandumdan bu yana ayak sesleri duyulan, Ak Parti'nin her hafta ayrı bir kongre yaparak yenilendiği süreci, kendi içindeki karışıklıklar ve denge siyasetiyle tüketti. Bu yüzden "Hodri meydan!" diyerek çağrı yaptıkları erken seçime kendileri hazırlıksız yakalandı.