Suriye: İki kart aldık elimiz düzeldi

Satranç, stratejiyle bağdaştırılır. Şans oyunu olduğu söylenemez. Satranç taşlarının renginin şöyle ya da böyle olması oyunculara avantaj sağlamaz.

Dama da öyle. Fakat dama taşlarının kabiliyetleri –damaya çıkan taşlar müstesna- satrançtaki filler, piyonlar, atlar gibi değişiklik arz etmez.

Oynayası olan satrançla da, damayla da kumar oynayabilir.

Ben oynayacak kart ya da zar bulamayınca yolun kenarına oturup ‘gelen arabanın plakası tek mi, çift mi’ diye bahse girerek kumar oynayanlar işittim.

Fakat poker galiba kumarsız oynanmaz. İnsanlar pokerin içindeki dramatik hallere, işin içinde para olmayınca konsantre olamaz.

Poker şans oyunu. Şans oyunu ama, kısmen. Oyunun psikolojik boyutu var.

‘Poker surat’ kime dersin?

İçindeki hali suratına yansıtmamayı başaran insanlara dersin.

Ben poker nasıl oynanır, hangi kartlar hangi kartlara galip gelir, bilmiyorum.

Sadece birazcık fikrim var. Okuduklarımdan, seyrettiklerimden.

‘Ful as’, ‘Ful rua’, ‘rölans’, ‘as döper’, ‘pas’, ‘rest’ gibi laflar işittim.

Kartların zayıfsa kart istiyorsun. Onu da biliyorum.

Gelen kartlar iyiyse şansın artıyor.

Ama oyunun psikolojisi kartlardan daha cazip.

Suriye’de işler karıştığında Türkiye elinin çok iyi olduğunu düşünüyordu.

Hızlı girdi oyuna.

Morali de yüksekti.

Elindeki kartlar yüzünden belli oluyordu.

Ağır ilerliyordu oyun. Sanki masada Esat’la biz vardık.

Saatler ilerledikçe, lambalar yandıkça oyunda bir sürü kaşarlanmış kumarbaz olduğunu fark ettik.

Kartlar?

Kartlar da değişikmiş. Hepsi bizim bildiklerimizden ibaret değilmiş.

Papazın, valenin, kızın, şarktaki müteradifleri…