Diyarbakır annelerinin yüreğine dokunmak

Diyarbakır'daki HDP İl Binası önünde zorla kaçırılıp örgüte üye yapılan evlatlarını PKK'nın elinden kurtarmak için eylemlerin en sessiz ama en asil ve vakur olanını gerçekleştiren annelerin nöbeti, geçen hafta 1000 günü doldurdu. 1000 gün, 1000 umut, binlerce feryat...
Yıllar önce bu sütunlarda "Terör ateşini anaların gözyaşları söndürecek" diye yazdığımda bu cümlem "Pek romantik" diye aşağılanmış, ciddiye alınmamıştı. Ama o annelerin direnci ve kararlılığı sayesinde hem pek çok gencimiz ailesine kavuştu hem de örgütün çözülme süreci hızlandı.
Konuya duyarlılık gösterenlerden biri de Kanal D'de her sabah ekranlara gelen Neler Oluyor Hayatta programı oldu. Diyarbakır'a gidip, anaların yüreğinden taşanları derlediler.



Dertli ve yorgun anaların gözünde hüzün de vardı, umut ışığı da... Gencecik evladından 15 yıldır haber alamamak, bırakın ne yiyip içtiğini, sağ mı ölü mü olduğunu dahi bilememek bir annenin yüreğini nasıl köze çevirir o röportajlar...