Taksicinin lastikleri...

“Üç çocuğumla üç gündür aç bekliyorum. Allah rızası için bize yardım edin” diye ağladı anne…

Okuduğum bir hatırayı, yazanın emeklerine sağlık diyerek buradan sizlerle paylaşıyorum. Kerkük sokaklarında sefalet kol geziyordu. Kim kime yardım edecek destek olacaktı. İşsizlik yaygındı. Çevrede herkes perişandı. Bir yanı yıkılmaya yüz tutmuş evceğizin camından yola doğru ümitsizce bakarken bir taksinin kapının önünde durduğunu ve içinden bir yolcunun indiğini gördü. Demek ki taksi şoföründe az çok para olacaktı. Çünkü müşteri getirmiş ve indirmişti. Bütün cesaret ve ümidini toplayarak evden çıkıp yola koştu. Yaklaşıp direksiyon başında arabasını hareket ettirmek üzere olan şoföre seslendi.
-Sakın beni dilenci falan zannetmeyin. Üç çocuğumla üç gündür aç bekliyorum. Allah rızası için bize yardım edin. Ben açlıktan ölmeye razıyım fakat çocuklarımın ağlamalarına tahammül edemiyorum.
Beklenmedik bir anda gelen bu ‘Allah rızası için’ yardım talebi zaten kıt-kanaat geçinen şoförü şaşırtmıştı. Bir an düşünmeye...