Şimdi düşünüyorum da…

“Tatlı ihtiyacımızı; gelin yemişi, tespih ağaçları ve ballık denilen bir bitkilerden gidermeye çalışıyorduk...”

Akseki Sülles'ten olan ninem çok düzenli, güzel, nazik, çok temiz giyinen, evi pırıl pırıl yapan, iyi yemekler pişiren, güzel konuşan, iyi Kur'ân okuyan, bağ bahçe işini, hayvan bakımını pek sevmeyen, köyde çok saygı gören bir kadındı.

Köyde ona herkes saygı gösterir, onunla konuşmayı bile bir ayrıcalık olarak görürlerdi. O yıllarda Sülles'te balkonlarda gül, çiçek, bahçelerinde ise turp, marul ve lâhana gibi değişik bitki ve sebzeler yetiştiriliyordu. Biz Türkmenler toprağa sonradan yerleştiğimizden bu tür kültür bizde daha az gelişmişti. Ninem balkonda nane, fesleğen ve kadife çiçeği yetiştiriyordu ama turp, lâhana, marul, kereviz, pırasa, maydanoz, karnabahar gibi sebzeleri bilmiyorduk. Ninem sigara, kahve içen ve bunları kendisine yakıştıran bir hanımdı. 1968 yılında doksan yaşında vefat etmişti. Şimdi geriye dönüp bakınca, o yıllarda köy yerinde bir hanımın sigara içebilmesi için o kültürü yaşamış olması...