"Sana anneni verdim ya!.."

“Yanına gidip her zaman yaptığım gibi elbisesinin bel kuşağını çekiştirmeye başlamıştım..." Size babaannemden bahsetmiştim biliyorsunuz… Hani şu 1906 Üsküdar doğumlu, 1930'ların...

“Yanına gidip her zaman yaptığım gibi elbisesinin bel kuşağını çekiştirmeye başlamıştım..."

Size babaannemden bahsetmiştim biliyorsunuz… Hani şu 1906 Üsküdar doğumlu, 1930'ların Türkiye'sinde iki kız çocuğu ile dul kalan; Sultan Reşat’ın Cuma Selamlığına giden saltanat arabalarını, Çanakkale Savaşı zamanlarında komşu evlerden yükselen şehadet haberi çığlıklarını yaşayan Osmanlı kadını Hafize anneannemden… İşte ondan yine bir hatıra paylaşıyorum…

Anneler günüydü… Eşofmanımın cebinde yarısı dışarıda duran, babamın anneme vermem için aldığı büyük boy krem tüpüyle dolanıp duruyordum evin içinde.

Çocuksu bir sürprizin çalımlı reveranslarında depreşirken ev halkı gülüşüyordu halime.

Annem hediyesini aldıktan sonra beni öpmüş; "Bakın ben de oğluma ne aldım" diye birdenbire elinde beliren mavi renkte süveteri üzerime giydirmeye başlamıştı.

YAZININ DEVAMI