Özür dilerim senden...

“Hiç kötülük yapmadık kimseye bilerek... Hiç haksızlık, adaletsizlik de etmedik isteyerek...” Bilmem affedebilecek misin, bağışlayabilecek misin? Hayal kırıklıklarını sönümleyebilecek misin...

“Hiç kötülük yapmadık kimseye bilerek... Hiç haksızlık, adaletsizlik de etmedik isteyerek...”

Bilmem affedebilecek misin, bağışlayabilecek misin? Hayal kırıklıklarını sönümleyebilecek misin hakkımdaki? Beklentilerimizi karşılayamadığımı biliyorum... Daha değişik olabilirdi hayatımız, farkındayım harcadıklarımın. Hep burnumun dikine gidişlerin, söz dinlemeyişlerin, köyün delisi oluşların, her şartta hakikate takıntılarımın bir sonucu olacaktı elbette.

Fikrini almadan, seni dinlemeden karar vermelerimin, kaçamak da olsa gökyüzüne tutunma çabalarımın; düşmelerimin, kalkmalarımın tekrar tekrar düşmelerimin sıkıntısıyla yaşadığımızın şuurundayım elbette.

Devamlı topun ağzındaydık. Çocukluğumuzdan kalmadır o karşı koyuş... Elimde değildi ikiyüzlülüğe katlanmak, oluverirdi şaşkınlarımız kendi kendine. Pişmanlıklarım var sana karşı, üzmüşlüklerim, ters düşmüşlüklerim... Onursuzluklarım yok ama.

Beni bilirsin, ben de seni... En azından utandırmadık birbirimizi....

YAZININ DEVAMI