Kalabalıklar içinde boğulmak!..

“Eşim de önce üzüldü sonra benim bunalımlarım yüzündün hayat ona da kâbus oldu...” Babam eşraftan bir kimseydi. Çocukluğumuzdan beri bize de dinî konuları öğretmiş iyi bir evlat olarak...

“Eşim de önce üzüldü sonra benim bunalımlarım yüzündün hayat ona da kâbus oldu...”

Babam eşraftan bir kimseydi. Çocukluğumuzdan beri bize de dinî konuları öğretmiş iyi bir evlat olarak yetiştirmeye çalışmıştı... Hani derler ya denizin kıymetini bilmeyen balık misali biz babamızın kıymetini bilemedik… Babamıza karşı asla ukala bir tavrımız söz konusu olmamıştır ama doğrusunu söylemek gerekirse tam manasıyla onun istediği, arzu ettiği gibi bir kişi olduğumuzu da söyleyemem...

Yaşımız ilerleyip de, kendi başımıza hayata atıldığımızda, öğrendiklerimizle amel etmeyi yani bildiklerimizi hayatımıza uygulamayı tamamen bırakmış dünya işlerine dalmıştık...

Tamam, içimizde bu hâlimize karşı bir üzüntü her zaman vardı ama ibadet etmenin hele de günümüzün şartlarında nefsimize çok ağır geldiği de bir gerçekti...

YAZININ DEVAMI