Duman dedemin sırdaşıydı...

 “Duman, dedemin en vefalı dostuydu, rahmetli karısının armağanıydı, âdeta bir sırdaşıydı...” Öyle titriyordu ki sesi. Ona üzülmemek imkânsızdı. Hatta ne yalan söyleyeyim orada...

 
“Duman, dedemin en vefalı dostuydu, rahmetli karısının armağanıydı, âdeta bir sırdaşıydı...”
 
Öyle titriyordu ki sesi. Ona üzülmemek imkânsızdı. Hatta ne yalan söyleyeyim orada ağlamadığım için kendimden utanmıştım. Annem bizden medet umarcasına yüzümüze baktı. Ne denirdi ki, ne diyebilirdik...
Duman, dedemin en vefalı dostuydu, rahmetli karısının armağanıydı, sırdaşıydı. Beraber üzüldük, içimiz parçalandı.
Evimizin karşısındaki tarlaya...
YAZININ DEVAMI
ÇOK OKUNAN YAZARLAR
YAZARIN DİĞER YAZILARI
Günümüzde yaşanmış hatıralar 25 Mart 2024 | 100 Okunma Köyde market tavuğu mu? 05 Ocak 2024 | 142 Okunma İlle vatan ille vatan 04 Ocak 2024 | 68 Okunma "Köylüme selam söyle" 03 Ocak 2024 | 93 Okunma İlaç gibi sohbet 02 Ocak 2024 | 121 Okunma
TÜM YAZILARI
Yorumlar