"Bu mektubu anneme verir misin?"

“Peşin hükümlü olma, ümidini yitirme. İnşallah ikimiz de savaştan gazi olarak döneriz...” Kıbrıs ile ilgili dilden dile anlatılan unutulmaz hikâyelerden biridir. 1974 yılı Kıbrıs...

“Peşin hükümlü olma, ümidini yitirme. İnşallah ikimiz de savaştan gazi olarak döneriz...”

Kıbrıs ile ilgili dilden dile anlatılan unutulmaz hikâyelerden biridir. 1974 yılı Kıbrıs Barış Harekâtının en hararetli günleridir… Mevziden düşman hedefine kurşun yağdıran askerlerimizden ikisi, silah seslerinin tarrakasından vakit buldukça konuşur. Her ikisi de daha önce birbirini görmemiş. Birlikleri aynı değil. Ama şu anda omuz omuza görev ifa etmenin coşkusu ve heyecanı içindeler:

“Ta ta ta ta… Ta ta ta ta…”

Başlarının üzerinden geçen kurşun vızıltısı bir yana, atılan havan toplarının gürültüsü kulakları sağır edecek derecede şiddetlidir. Yanındaki asker arkadaşı otomatik silahının bir şarjörünü daha boşalttıktan sonra kendisine dönüp gülümser. Yarı mahcup yalvarır şekilde seslenir:

“Hemşehrim sana bir mektup vereyim. Bu mektubu eğer sağ kalırsan anneme verir, selamımı söylersin olur mu?”

YAZININ DEVAMI