Bizim oranın düğünleri...

"İnsanlar hayatı kendilerine niçin bu kadar zorlaştırır anlamak akıl kârı değil…” Günümüzde gençler evlenmekte zorlanıyor. Çeyizdir, beyaz eşyadır, mobilyadır, düğün...

"İnsanlar hayatı kendilerine niçin bu kadar zorlaştırır anlamak akıl kârı değil…”

Günümüzde gençler evlenmekte zorlanıyor. Çeyizdir, beyaz eşyadır, mobilyadır, düğün masrafı filan derken gençler evlendikten sonra en az beş yıl borç ödemek zorunda kalıyor… Ayıp olur, gören ne der gibi çevre baskısıyla ne evlenecek çocuklar ne evlendirecek aileler evliliği sade bir merasime ne yazık ki dönüştüremiyorlar…

Bizim zamanımızda düğünler böyle değildi… Bizim çocukluğumuzun düğünleri bakın nasıl olurdu? Düğünlerde davetiye değil “okuntu” denilen bir hediyeyle davet edilme olurdu. Bu okuntular genellikle mendil, sabun, havlu gibi çok pahalı olmayan şeylerdi. O yıllarda, genel olarak, düğünler üç gün sürerdi.

Zengin kabul edilen kişiler, üç beş köyü düğüne davet ederdi. Her köy iyi bir erkeçle (keçi) düğüne katılırdı. Ayrıca davet edilen kişiler de özel olarak hediyesini yapardı. Gelen misafirler, köçekçeler oyunla birlikte köye yaklaşırlar, köyden de onları karşılamak için, ekipler oyunla yola...

YAZININ DEVAMI